Kompozytor, nieważne czy muzyki filmowej, czy klasycznej - musi mieć wykształcenie muzyczne (mówimy tutaj o zwykłym Kowalskim, nie takim geniuszu jak - przykładowo - Hans). Myślisz, że są kierunki studiów - 'kompozytor muzyki filmowej' ? :-) Nie słyszałam, a jeśli się mylę to proszę mnie poprawić.
Zatem - szkoła muzyczna, I, II stopień, później akademia. Tak to widzę.

Nie miałam wcześniej wolnego czasu by to uzupełnić, zatem robię to teraz (wycięłam co ciekawsze fragmenty).

"(...)
Predyspozycje

Od kandydatów do tego zawodu, któremu nie wszyscy przypisują status profesji, a raczej powołania, wymaga się wyróżniającego się słuchu, przygotowania z przedmiotów teoretycznych oraz z gry na fortepianie w zakresie szkoły muzycznej II stopnia, uzdolnień twórczych.

Poza uzdolnieniami muzycznymi konieczna jest kreatywność, intuicja i wrażliwość w tej dziedzinie. Szeroka znajomość dzieł, stylów, technik muzycznych i możliwości głosu oraz instrumentów umożliwią z kolei łatwe poruszanie się po krainie muzyki i wzbogacą wyobraźnię. Dzięki temu kompozytor będzie mógł łatwo odwołać się do określonej stylistyki, parafrazować i wzbogacać ją.

Prawie niezbędne jest posiadanie wyższego wykształcenia muzycznego, zdobytego najlepiej na kierunku kompozycja i teoria muzyki. Ale równie ważna jest inna cecha: chęć i umiejętność nieustannej pracy nad sobą.

(...)

Jak zostać kompozytorem?

Jedyną drogą do tego, by być kompozytorem profesjonalnym, są studia na kierunku kompozycja na jednej z akademii muzycznych w Polsce lub za granicą.

W naszym kraju jest do wyboru 8 akademii muzycznych z ich wydziałami kompozycji i teorii muzyki. Często prowadzi się na nich także kierunki pokrewne: dyrygenturę oraz teorię muzyki.

Kandydaci na studia muzyczne muszą posiadać świadectwo ukończenia szkoły muzycznej II stopnia, choć w Krakowie, Warszawie i Łodzi niekoniecznie. Tu powinni wykazać się za to wiedzą na tym poziomie. W każdej uczelni egzamin ma charakter konkursowy. Składa się z kilku etapów i należy do najtrudniejszych na akademiach. Kandydat musi zaprezentować kilka (zwykle trzy), zróżnicowanych prac kompozytorskich. Ocenia się je w pierwszym etapie, kiedy to zdaje się także egzaminy dodatkowe z harmonii oraz kształcenia słuchu - pisemne i ustne.

W drugim etapie obowiązuje egzamin pisemny z historii muzyki oraz ustny z form muzycznych i praktyczny z fortepianu. Do wykonania jest najpierw utwór polifoniczny, a potem allegro sonatowe, etiuda z problemami technicznymi dla obu rąk oraz utwór dowolny. W niektórych uczelniach (np. w Krakowie) należy także zaliczyć instrumentoznawstwo i czytanie a'vista - obydwa ustnie.

Wreszcie w trzecim etapie jest egzamin pisemny związany tematycznie z kompozycją (samodzielna praca pisemna) i rozmowa kwalifikacyjna na temat motywacji do podjęcia takich studiów.

(...)

Zarobki

Dochody kompozytora są trudne do oszacowania, ponieważ z reguły nie pracuje on na etacie. Jako nauczyciel akademicki zarabia na początek około 1500 zł. Jeśli jest interesującym i popularnym kompozytorem, jego zarobki, osiągane nie tylko poprzez wykonania utworów, ale zwłaszcza ich wielokrotne emisje i wydane płyty, są duże i wystarczają na dostatnie, a nawet wystawne życie."
źródło: http://gazetapraca.pl/gazetapraca/1,74896,2973507.html?as=1&startsz=x

Cóż, jak widzisz - nieco za późno jest dla Ciebie na myślenie o karierze kompozytora. Zawsze może być dla Ciebie hobby.
Pozdrawiam.

Dlaczego za późno? Mam 14 lat.

Pierwszy stopień szkoły muzycznej zaczyna się średnio w wieku siedmiu lat.

nie słyszałem o takim czymś

To już słyszałeś. :)

I co się wydarzyło po 6 latach, ciekawy jestem :)

Jeśli chcesz być kompozytorem, to przede wszystkim musisz dużo komponować. bez praktyki dużo nie osiągniesz, bo komponowanie polega w dużej mierze na graniu, wymyślaniu ciekawych fraz, uczeniu się odróżniania kiepskich pomysłów od dobrych (początkujący zawsze myślą, ze każdy jeden ich pomysł stanie się przebojem).

Trzeba pracować i mieć zapał. Jeżeli wieczorem, po odrobieniu lekcji bardziej masz ochotę chwycić za keyboard i komponować, niż wyjść z kumplami na miasto, to prawdopodobnie zostaniesz kompozytorem i to - w przyszłości - dobrym. Jeżeli jednak wybierasz wypad z kumplami, to sam sobie odpowiedz.

A na czym komponować? W warunkach domowych najlepiej na jakimś porządnym syntezatorze typu "workstation". Polecam coś z serii Yamaha Motiff

Nie słuchaj ludzi, którzy mówią, że warunkiem komponowania jest uczęszczanie/ukończenie iluśtam stopni szkoły muzycznej. Szkoła muzyczna jest dobra dla muzyków, którzy potem będą pracować w orkiestrach i grac swoje części partytury.

Natomiast kompozytor, jest jak żeglarz-samotnik. ma być samodzielny i iść własnymi drogami. Profesor ze szkoły muzycznej jedynie zrobi z ciebie kopię Mozarta i zabije w Tobie indywidualność.

Najpierw musisz pracować sam, aby obudzić w sobie własny styl, indywidualne podejście do muzyki i miłość do komponowania. Dopiero gdy zauważysz, że wszedłeś na etap kiedy sam nie potrafisz się już lepiej rozwinąć, możesz zacząć szukać nauczyciela, który pomoże doszlifować twój talent i wejść na poziom "profesjonalny". To nie musi być profesor ze szkoły muzycznej. To może być ktoś taki, jak Andrzej Smolik lub dyrygent z najbliższej filharmonii.
Myślę, że lepiej jest zapłacić doświadczonemu dyrygentowi za lekcje z aranżacji, niż tracić lata na szkolę muzyczną, która komponować cie raczej nie nauczy.

Pisałeś swój wątek 10 lat temu, mając 14 lat. Wierzę, że dziś robisz cos w tym kierunku, zwłaszcza że wiele wiedzy jest w Internecie. Prawdziwa kopalnia to Youtube, ale wiele przydatnej wiedzy o komponowaniu było kiedyś na polskim blogu Zakamarki Audio. Youtube pozwala tez pokazac siebie i swoja twórczość praktycznie całemu światu i nawiązać kontakty.

Mam nadzieję, ze mój post przyda się czy to autorowi tego wątku, czy komu innemu.